Over the last half century, the growing economies of Southeast Asian countries have transformed themselves into middle income countries. Vast industrialization and urbanization have driven the conversion of agricultural land to commercial, industrial, tourism and infrastructural uses. Despite accelerating growth and reduced number of the population living below the international poverty line, most countries of Southeast Asia share many common problems centering on socio-economic inequality, environmental degradation and the deteriorated transformation of the rural landscape. Gaps in societal development, especially in rural area, have been widening in parallel with rapid developmental changes over the past decades. Among ASEAN nations the concrete lesson learnt on rural development is scattered. Experiences and knowledge sharing  through this network will support policy makers and practitioners in identifying solutions for rural development and poverty eradication.

​

​

​

​

 

 

วิทยาลัยพัฒนศาสตร์ ป๋วย อึ๊งภากรณ์ ร่วมกับผู้เชี่ยวชาญด้านการพัฒนาชนบท และการขจัดความยากจนจัดตั้งเครือข่าย PueyUngphakorn Rural Development NetworkหรือPURDNet ขึ้น เพื่อแก้ไขปัญหาความยากจนในเอเชีย โดยเครือข่ายดังกล่าวมีที่มาจากการประชุมผู้เชี่ยวชาญนานาชาติ ประจำปี 2560 “ว่าด้วยการขจัดปัญหาความยากจนในเอเชีย”ที่โรงแรมเซ็นทารา อุดรธานี จังหวัดอุดรธานี มีตัวแทนจาก 18 ประเทศเข้าร่วมประชุมถกปัญหาและร่วมหาทางออกในการขจัดความยากจนในเอเชีย จัดตั้งเครือข่าย PURDNet เพื่อสานต่อ และผลักดันข้อสรุปในที่ประชุมผู้เชี่ยวชาญนานาชาติให้ออกมาเป็นรูปธรรมด้วย

เครือข่ายPURDNetจะทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางของนักวิชาการ เอ็นจีโอ และผู้เชี่ยวชาญจากทั่วเอเชีย เพื่อแลกเปลี่ยนถึงปัญหา และอุปสรรคในการขจัดความยากจน รวมไปถึงการทำข้อเสนอแนะไปยังรัฐบาล หรือองค์การระหว่างประเทศที่เกี่ยวข้องด้วยทั้งในแง่วิชาการ และผลักดันในแง่การปฏิบัติการ ทั้งนี้เครือข่ายได้เปิดรับความคิดเห็นจากทุกภาคส่วน และนักวิชาการจากทั่วโลก โดยมีเป้าหมายเพื่อเป็นเครือข่ายระดับโลก เพื่อหาแนวทางแก้ไขปัญหาความยากจน โดยเริ่มจากเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เป็นหลัก โดยที่ผ่านมาได้มีการแลกเปลี่ยนองค์ความรู้ จัดกิจกรรมที่เป็นรูปธรรม อย่างเช่น การจัดสัมมนา เสวนา เพื่อถกกันปัญหาความยากจนอยู่เป็นระยะ และยังมีบทความวิชาการจากหลากหลายประเทศร่วมกันเผยแพร่ โดยมิได้จำกัดเพียงแต่นักวิชาการ แต่NGOsหรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้องก็สามารถเข้ามาร่วมมือกันเพื่อแก้ปัญหาและขจัดความยากจนได้ด้วย โดยเป็นเครือข่ายที่เปิดกว้างสำหรับสมาชิก และหวังว่าวันหนึ่งจะได้เห็นคุณภาพชีวิตที่มีคุณภาพ